Kot czarnołapy

  • Encyclopedia of Wild Cats
  • Kot czarnołapy

Felis nigripes

Kot czarnołapy

Ciekawostki

  • koty czarnołape sa w stanie mruczeć
  • Nazwa kot czarnołapy nie oddaje pełnej prawdy. Tylko poduszeczki i przestrzeń je otaczająca są czarne. Reszta łap kota czarnołapego jest w kolorze futra. Inne nazwy dla kota czarnołapego, stosowane lokalnie to: Sebala cat, Bont-kat czy stosowany w języku Afrikaans miershoptier (anthill riger), które można tłumaczyć jako ten, który buszuje w mrowisku.
  • tej samej wielkości co kod kod i indonezyjski kotek rudy
  • Kot czarnołapy praktycznie nie pije wody. Cała potrzebną wode pozyskuje ze swoich ofiar.
  • W przeciwieństwie do innych kotów, które kopią jedną łapą, kot czarnołapy korzysta z dwóch łap przy kopaniu. 
  • Mimo swojego rozmiaru jest bardzo skutecznym łowcą. Według badań polują średnio raz na 30 minut, z 60% szansa na pozytywne zakończenie polowania.

WYGLĄD

Kot czarnołapy jest jednym z najmniejszych gatunków kotów na świecie i najmniejszym w Afryce. Nazwa kota czarnołapego pochodzi od jego czarnych opuszek i spodnich części łap. Jego futro jest płowe i naznaczone czarnymi i brązowymi plamkami, łączącymi się w szerokie pasy na szyi, nogach i ogonie. Ogon jest stosunkowo krótki z czarną końcówką. Głowa kota czarnołapego jest podobna do głowy kota domowego, ma duże uszy i oczy.

WYSTĘPOWANIE I SIEDLISKO

Kot czarnołapy jest gatunkiem endemicznym południowej Afryki i występuje głównie w RPA i Namibii, występuje również w Botswanie, oraz marginalnie w Zimbabwe. Jest to zatem gatunek o ograniczonym zasięgu, o najbardziej ograniczonym zasięgu spośród wszystkich gatunków kotów w Afryce.

Kot czarnołapy wybiera siedliska trawiaste i półpustynne, w tym jałowe, otwarte sawanny.

BEHAWIOR

Kot czarnołapy jest zwierzęciem żyjącym głównie na ziemi. Jest samotnym drapieżnikiem, aktywnym w nocy. W poszukiwaniu pożywienia pokonuje średnio 8,4 km.

POŻYWIENIE

Dieta kota czarnołapego obejmuje wiele gatunków ofiar. Żywi się głównie gryzoniami takimi jak myszy i myszoskoczki, małymi ptakami i bezkręgowcami. 

GŁÓWNE ZAGROŻENIA

Głównym zagrożeniem dla kotów czarnołapych jest degradacja siedlisk oraz nieselektywne metody zwalczania szkodników, takie jak stosowanie trucizn.

Bibliografia
  • Sunquist, M., F. Sunquist. 2002. Wild Cats of the World. Chicago: University of Chicago Press
  • OLBRICHT, GEA & Sliwa, Alexander. (1997). In situ and ex situ observations and management of Black‐footed cats Felis nigripes. International Zoo Yearbook. 35. 81 – 89. 10.1111/j.1748-1090.1997.tb01194.x.