Lamparcik marmurkowy

  • Encyclopedia of Wild Cats
  • Lamparcik marmurkowy

Pardofelis marmorata

Lamparcik marmurkowy

Ciekawostki

Wokalizacje lamparcika marmurkowego przypominają te kota domowego.

WYGLĄD

Kolor i wzory na futrze przypominają panterę mglistą, ale rozmiarem przypomina bardziej kota domowego. (Sunquist,. 2002) Kolor podstawowy jest od brązowo-szarego do czerwonawo-brązowego. Boki i tył ciała są pokryte dużymi, nieregularnymi plamami w kolorze brązowym do czerwonawych otoczonych czarną obwódką. Duże plamy przechodzą w małe ciemne plamy na kończynach, ogonie i i szyi. Spodnia część ciała jest blada. Dwa czarne paski rozciągają się od wewnętrznego kącika oka, przez czoło w tył i w dół szyi. Lamparcik marmurkowy ma bardziej zaokrągloną głowę niż większość innych kotowatych, szeroki pysk i zaokrąglone uszy. Ogon jest niezwykle długi, prawie tak długi, jak całkowita długość ciała i bardzo puszysty. Lamparcik marmurkowy trzyma ogon wyciągnięty poziomo i nie ciągnie go po ziemi. Stosunkowo krótkie nogi i długi ogon sugerują nadrzewne przystosowanie tego małego kota.Rozmiarem i wagą przypomina kotka bengalskiego, ale ma od niego wieksze łapy.

WYSTĘPOWANIE I SIEDLISKO

Występuje od Nepalu, Bhutanu i północno-wschodnich Indii do części Indochin. Występuje również w Malezji oraz na Sumatrze i Borneo.

Jest silnie związany z siedliskami leśnymi, głównie z wilgotnymi i mieszanymi liściastymi i wiecznie zielonymi lasami tropikalnymi. Preferuje odległe wilgotne lasy i lasy pierwotne.

BEHAWIOR

Zachowania lamparcika marmurkowego są słabo poznane. Jest znany jako bardzo dobry wspinacz, który potrafi zejść z drzewa głową w dół niczym wiewiórka. Prowadzi tryb życia głównie nadrzewny.

POŻYWIENIE

Nie przeprowadzono badań dotyczących diety tych kotów. Uważa się, że żywią się ptakami, wiewiórkami drzewnymi, nietoperzami owocożernymi, gryzoniami (np. szczurami i myszami), a także prawdopodobnie owadami, rybami, gadami (np. jaszczurkami) i płazami (np. żabami).

GŁÓWNE ZAGROŻENIA

Głównym zagrożeniem dla marmurkowego kota jest wylesianie. Azja Południowo-Wschodnia ma jeden z najwyższych i najszybszych wskaźników wylesiania, głównie z powodu wyrębu i przekształcania lasów w osiedla ludzkie, rolnictwo, uprawę palmy olejowej, kawy, kauczuku i innych plantacji.

Bibliografia
  • Ross, J., Brodie, J., Cheyne, S., Datta, A., Hearn, A., Loken, B., Lynam, A., McCarthy, J., Phan, C., Rasphone, A., Singh, P. & Wilting, A. 2016. Pardofelis marmorata. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T16218A97164299. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-1.RLTS.T16218A97164299.en. Accessed on 27 February 2024.
  • Sunquist, M., F. Sunquist. 2002. Wild Cats of the World. Chicago: University of Chicago Press