Na podstawie badań genetycznych wstępnie rozpoznano dwa podgatunki kotka bengalskiego:

• Prionailurus bengalensis bengalensis w Azji Południowej od Pakistanu do Chin i prawdopodobnie Półwyspu Malajskiego

• Prionailurus bengalensis euptilurus w Mandżurii, na Dalekim Wschodzie Rosji, na Tajwanie, na wyspie Iriomote i na wyspie Tsushima.

Wygląd

Kotek bengalski wygląda jak miniaturowa, długonoga i smuklejsza wersja lamparta. Ma okrągłą głowę, krótką, wąską kufę i duże zaokrąglone uszy. Jego futro jest bardzo zróżnicowane pod względem koloru i wzoru w zależności od regionu. W tropikach jego futro jest ochrowe lub żółtobrązowe z białym spodem ciała, podczas gdy w północnej części zasięgu tego gatunku koty mają szarobrązową gęstą sierść, a także są większe i cięższe niż koty na południu. Rozmiar i kształt czarnych wzorów pokrywających ciało i kończyny są również bardzo zmienne; plamki czasami tworzą linie wzdłuż szyi i pleców. Często wzdłuż ciała biegnie jeden pasek. Ogon jest o połowę krótszy od ciała, cętkowany i czasami ma kilka pierścieni w pobliżu czarnego koniuszka. Uszy mają czarne grzbiety z białym punktem na środku, a na czole znajdują się dwa ciemne paski. Kot ma dwa wąskie czarne paski na policzkach otaczające białą plamę.

Występowanie i siedlisko

Występuje w większości Indii, na zachód do Pakistanu i Afganistanu, a jego zasięg rozciąga się na pogórze Himalajów, Chiny i na północ do Półwyspu Koreańskiego oraz na Daleki Wschód Rosji. Występuje w większości krajów Azji Południowo-Wschodniej: Tajlandii, Wietnamie, Laosie, Kambodży i Chinach; Tajwan, a także na wyspie Tszushima i Irimote. Jest jedynym gatunkiem dzikiego kota, który pochodzi z Japonii.

Zamieszkuje różne siedliska, od tropikalnych lasów deszczowych po umiarkowane lasy liściaste i suche lasy iglaste. Można go również spotkać w lasach zakrzewionych i użytkach zielonych, a także na terenach pagórkowatych i górzystych.

Behawior

Jest opisywany głównie jako aktywny w nocy i o zmierzchu. Jest dobrym pływakiem. Poluje na ziemi i na drzewach.

Pożywienie

Główną ofiarą kotka bengalskiego są gryzonie, takie jak szczury i myszy. Jego dieta obejmuje również młode kopytne, zające, ptaki, gady, płazy, owady, węgorze i ryby.

Główne zagrożenia

Kotek bengalski wydaje się być bardziej tolerancyjny na wylesianie i zmiany siedlisk niż inne azjatyckie kotowate. Zamieszkuje również zdegradowane lasy i zmodyfikowane siedliska, takie jak plantacje palm olejowych.