Wygląd

Kotek kusy charakteryzuje się wydłużoną głową i spłaszczonym czołem. Jego uszy są małe, zaokrąglone i dobrze osadzone po bokach głowy. Ma zauważalnie duże, blisko osadzone oczy. Pazury kotka kusego nie dotykają podłoża podczas chodzenia, ale są zawsze lekko wysunięte z pochewek. Jego łapy są długie i wąskie, a między palcami rozciąga się dobrze wykształcona błona pławna. Opuszki są długie i wąskie. Zęby wskazują na pewne przystosowania do pewnego poziomu aktywności wodnej i diety złożonej z ryb. Bardziej rozwinięty przedtrzonowiec jest charakterystyczny dla ssaków polujących na śliską zdobycz, ponieważ zapewnia lepszy chwyt.

Jego ogon jest krótki. Spód ogona jest jasny. Futro kotka kusego jest grube, długie i miękkie. Ma kolor czerwonobrązowy z domieszką szarości. Wierzchołek głowy jest bardziej czerwony niż tułów. Włosy są zakończone na biało, co nadaje sierści srebrzysty wygląd. Jego podbródek, pysk i brzuch są jasne. Pysk jest jaśniejszy niż ciało, a po obu stronach nosa biegną dwie wyraźne białawe smugi.

Występowanie i siedlisko

Kotek kusy jest gatunkiem endemicznym w regionie Sunda. Występuje na Sumatrze, Borneo i Półwyspie Malajskim, który rozciąga się na południe Tajlandii. Żyje na terenach podmokłych. Zasiedla nizinne lasy tropikalne, obszary bagienne, bagna, okolice jezior, strumieni, torfowiska.

Behawior

Istnieje bardzo niewiele informacji na temat ekologii i zachowania kotka kusego. Uważa się, że prowadzą nocny i samotniczy tryb życia.

Pożywienie

Uważa się, że kotek kusy żywi się głównie rybami i żabami, ale może też jeść małe gryzonie, takie jak myszy i szczury, również skorupiaki, ptaki i owoce.

Główne zagrożenia

Głównym zagrożeniem jest utrata i degradacja siedlisk, w szczególności w wyniku ekspansji plantacji palmy olejowej.